Als je ‘Creativiteit’ op google opzoekt, zie je veel verschillende definities, maar vandaag neem ik je mee naar mijn verhaal om mijn definitie van creativiteit te delen.
Creativiteit is een onderdeel van ieders leven; iedereen is creatief op zijn eigen manier. We zijn de hele tijd creatief, of we nu een gesprek moeten beginnen of een raket uitvinden.
Toen ik een klein kind was, leerde mijn moeder me hoe ik met kralen moest werken en er een bloem van kon maken... Ik wist toen niet echt waarom mensen dat doen, -dit is tenslotte maar een bloem, en het kost zoveel tijd-, maar ik deed het toch en in plaats van alleen de bloem te maken die mijn moeder me leerde, ontwikkelde ik 4 verschillende bloemen met verschillende ontwerpen en kleuren. Ik was het kleine kind dat er altijd van hield om dingen te repareren (afstandsbedieningen, vazen, kleding, …). Ik vond het altijd leuk om te zien hoe je een kapot ding een nieuw leven kunt geven. Mijn moeder vertelde me dat ze me in de toekomst als een hervormer ziet, maar mijn grootmoeder zei dat ik kunstenaar zou worden en mijn tante zei ingenieur of ontwerper.
Toen ik met mijn vader naar Nederland kwam, was ik heel erg verlegen. Ik was totaal afhankelijk van mijn vader; hij deed bijna alles en ik hoefde niets te doen. Ik kende niemand en wilde graag mensen ontmoeten, maar ik sprak de taal nog niet. Na een tijdje moest ik verhuizen naar Amsterdam AZC. Deze keer zonder mijn vader. Ik ging het asielzoekerscentrum binnen en was zo nerveus: ‘ik ben pas 18, ik spreek de taal niet, ik ken nog niemand, ik ben zo verlegen…’ Ik voelde me zo heet, voelde het bloed door mijn lichaam pompen en het enige wat ik wilde was verdwijnen. Vanaf dat moment moest ik alles alleen doen. Toen kwam de creativiteit weer boven om me te helpen met het begin van mijn nieuwe leven.
In het AZC ontmoette ik een paar mensen die ook uit Syrië komen, maar dit is geen Syrië! Ik moest Nederlanders ontmoeten en mijn taal oefenen. Ik hoorde van iemand dat er vrijwilligers zijn die wekelijks schilderlessen geven. Ik dacht: ‘Dat is een goed idee! Om te schilderen heb je geen woorden nodig!’ De week daarop ging ik naar de lessen en begon ik te schilderen. We konden gewoon improviseren en ieder van ons kon gewoon schilderen wat we wilden. Het was geweldig om al die verschillende mensen uit allerlei verschillende landen aan één tafel te zien zitten en op een creatieve manier met elkaar te zien communiceren. We konden elkaars persoonlijkheid leren kennen, wie we zijn en wat we wilden zeggen door middel van schilderijen die we met zoveel plezier maakten. Toen begon ik een klein netwerk op te bouwen in de schilderlessen. Een vrouw die ik daar ontmoette, vertelde me over een theaterauditie. Ze vroeg of ik mee wilde doen bood aan om met me mee te gaan om me te steunen. Ik dacht: ‘Dat is ook leuk; ik wil het wel eens proberen!’. We gingen samen naar de auditie. Het beviel goed. Ik had geen woorden nodig om te dansen en op te treden. Een week later werd ik gebeld en kreeg te horen dat ik was aangenomen. Door het volgen van de theater- en schilderlessen heb ik veel mensen leren kennen en een groter netwerk gecreëerd. Ik kreeg meer kansen, vrijwilligerswerk, theaters, kunstplekken en veel andere leuke activiteiten waar ik gewoon kan leren en creëren. Ik kreeg een leven, ik leerde de taal heel snel, werd zelfstandig en kreeg zelfvertrouwen. Alle creatieve dingen die ik heb gedaan, hebben me geholpen bij het vinden van een goede school, een goed theater en een goede omgeving om zo een zinvol leven te krijgen waar ik heel dankbaar voor ben.
Zoals je kunt zien, had ik vanaf het allereerste moment creativiteit nodig: vanaf het moment dat ik een gesprek moest beginnen met de eerste Syrische persoon in het AZC, tot het moment dat ik creativiteit gebruikte om mijn verhaal te verwoorden. Creativiteit heeft mij nooit verlaten tijdens mijn reis.
Misschien merk je de creativiteit niet altijd, weet je niet hoe creatief je bent, maar het is er zeker altijd